28 Kasım tarihinde bu köşede yayımlanmak üzere "Ankara ulaşamıyor kardeşim!" başlığıyla Başkent'te günlük olarak bizzat deneyimlediğim, gözlemlediğim ve yakın çevremden de sıkça işittiğim genel ulaşım şikayetlerine dair bir yazı kaleme almıştım. EGO Genel Müdürlüğü'nden gelen açıklamada, Mamak ilçesi özelinde toplu taşımanın, "yolcunun yoğun olduğu saatlerde daha sık olmak üzere 44 adet ayrı hat ve 3 adet gece servisiyle, 91 adet yüksek yolcu kapasiteli (140 yolcu kapasiteli) körüklü araç ve 115 adet 70 yolcu kapasiteli sola araç olmak üzere toplam 206 araç ve bin 273 servis planlamasıyla 7 gün 24 saat kesintisiz" sürdürüldüğü belirtiliyor. Aynı zamanda "öngörülemeyen" trafik sorunlarının da aksaklığa sebep olduğundan bahsedilmiş. Ancak örneklemek gerekirse; özellikle sabah ve akşam işe gidiş–geliş saatlerinde Mamak hattına giden duraklarındaki insan seli, otobüslerde balık istifi dizilmiş kalabalıklar ve Cemal Gürsel Caddesi'nden Mamak'a uzanırken sık sık kilitlenen trafik, verilen hizmete rağmen süren bir probleme ve ulaşımı geliştirme adına birtakım temel eksiklikler olduğuna işaret ediyor. Mamak, Tuzluçayır, Ege Mahallesi yönünde inkar edilemez bir ulaşım ve trafik problemi senelerdir mevcut ve Ankaralılara müjdelenen yeni Metro gelene kadar, en azından otobüs/minibüs sayı ve/ya seferlerini arttırmak, yol ve trafiği düzenleyecek stratejik hamleler yapmak bu muhitte yaşayanların günlük hayatını kolaylaştıracaktır. EGO Genel Müdürlüğü'nün ilgili cevap metninde, Ankara'da Metro seferlerinde bahsi geçen yazımda bahsettiğim bazı aksamaların teknik ve insan kaynaklı sebeplerine de değinilmiş.

Güne yağışla başlayan Ankara'da, sabah karanlığında (çağlar boyu Akdeniz hinterlandının önemli bir parçası olan bu coğrafya için nasıl bir oksimorondur sabah ve karanlık sözcüklerinin bir aradalığı, muhatapları düşünür belki), işe gitmeye çalışırken Keklikpınarı dolaylarından Cevizlidere Caddesi'ne, oradan 1071 Malazgirt Bulvarı'na hatta ve hatta çevredeki ara sokaklara kadar sicim gibi dizili araçları, otomobilleri görüp üstüne bir de agresif korna seslerine maruz kalınca insan henüz afyonu patlamadan, hayattaki bütün gerçekleri değişebiliyor saniyeler içinde. Güya Ankara ulaşımına rahatlık, kolaylık getirecek 1071 Malazgirt Bulvarı açıldığından beri bütün Dikmen-Balgat trafiği özellikle sabahları kilit durumda. Bu sorunun en büyük kaynağı aslında Başkentlilerin son 4-5 yıldır toplu taşıma kullanımından uzaklaşması. Ayrıca, ismiyle müsemma toplu taşıma olayı bir kentte belli, görece "varsıl" kesimlerin baz alınmasıyla da düzenlenmez; her an, herkese ve her kesime ulaşmayı hedeflemelidir. "Nasıl olsa herkesin arabası var, baksana şu trafiğe", "Burada kimse otobüs, minibüs kullanmaz", "Akşam 9 oldu mu Ankara'da hayat biter" gibi laklak düşünceleri, meselenin pratiğine karşılık gelmez. Son 5 yıldır Ankara'nın geldiği, getirildiği yerden gerçekten ikrah ettim.